Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

Πωλ Ελυάρ, Λευτεριά


JOSEPH FERNAND HENRI LEGER, Illustration for Liberte 1953


(Μετάφραση: Γιώργος Σπανός) 

Πωλ Ελυάρ, εκδ. Πλέθρον (1984) - Από τη συλλογή:  Ποίηση και Αλήθεια, 1942

Στα μαθητικά μου τετράδια
Στο θρανίο και τα δέντρα
Στον άμμο στο χιόνι
Γράφω τ' όνομά σου

Σ' όλες τις διαβασμένες σελίδες
Σ' όλες τις λευκές σελίδες
Πέτρα αίμα χαρτί ή στάχτη
Γράφω τ' όνομά σου

Στις χρυσαφένιες εικόνες
Στ' άρματα των πολεμιστών
Στων βασιλιάδων το στέμμα
Γράφω τ' όνομά σου

Στη ζούγκλα και την έρημο
Στις φωλιές και τα σπαρτά
Στην ηχώ των παιδικών μου χρόνων
Γράφω τ' όνομά σου

Στα θάματα της νύχτας
Στ' άσπρο ψωμί των ημερών
Στις ζευγαρωμένες εποχές
Γράφω τ' όνομά σου

Σ' όλα μου τα κουρέλια τ' ουρανού
Στο βάλτο πάνω μουχλιασμένον ήλιο
Στη λίμνη ζωντανό φεγγάρι
Γράφω τ' όνομα σου

Στους κάμπους στον ορίζοντα
Στα φτερά των πουλιών
Στο μύλο των σκιών
Γράφω τ' όνομα σου

Σε κάθε ανάσα αυγής
Στη θάλασσα στα καράβια
Στο ανισόρροπο βουνό
Γράφω τ' όνομα σου

Στον αφρό των σύννεφων
Στους ιδρώτες της θύελλας
Στη βροχή πηχτή και άνοστη
Γράφω τ' όνομα σου

Στις σπιθίζουσες μορφές
Στις καμπάνες των χρωμάτων
Στη σαρκική αλήθεια
Γράφω τ' όνομα σου

Στα ξυπνημένα μονοπάτια
Στους ξεδιπλωμένους δρόμους
Στις πλατείες που ξεχειλάνε
Γράφω τ' όνομα σου

Στη λάμπα που ανάβει
Στη λάμπα που σβήνει
Στα ανταμωμένα μου σπίτια
Γράφω τ' όνομα σου

Στον καρπό στα δυο κομμένο
Του καθρέφτη και της κάμαρας μου
Στην κλίνη μου άδειο κοχύλι
Γράφω τ' όνομα σου

Στο λαίμαργο και τρυφερό σκυλί μου
Στα ορθωμένα του αυτιά
Στ' αδέξιο το πόδι του
Γράφω τ' όνομα σου

Στο βατήρα της πόρτας μου
Στα οικεία αντικείμενα
Στο κύμα της ευλογημένης φωτιάς
Γράφω τ' όνομα σου

Σε κάθε ταιριασμένη σάρκα
Στων φίλων μου το κούτελο
Σε κάθε χέρι που απλώνεται
Γράφω τ' όνομα σου

Στο κρύσταλλο των εκπλήξεων
Στα προσεκτικά χείλη
Πάνω πολύ απ' τη σιωπή
Γράφω τ' όνομα σου

Πάνω στα ρημαγμένα μου καταφύγια
Πάνω στουσ γκρεμισμένους μου φάρους
Πάνω στους τοίχους της ανίας μου
Γράφω τ' όνομα σου

Πάνω στην άποθη απουσία
Πάνω στη γυμνή μοναξιά
Πάνω στα σκαλοπάτια του θανάτου
Γράφω τ' όνομα σου

Πάνω στην υγεία που ξανάρθε
Πάνω στόν κίνδυνο που χάθηκε
Πάνω στη χωρίς αναμνήσεις ελπίδα
Γράφω τ' όνομα σου

Και με τη δύναμη μιας λέξης
Αρχίζω ξανά τη ζωή μου
Είμαι γεννημένος για νε σε γνωρίσω
Να σε ονοματίσω

Λευτεριά.



PAUL ELUARD, 1895 - 1952

Πηγή:Ποιείν

(Μετάφραση: Χαρτογράφος)


Πάνω στα τετράδια του σχολείου
Στα θρανία μου και τα δένδρα
Πάνω στην άμμο και το χιόνι
Γράφω τ’ όνομά σου

Πάνω σ΄ όλες τις διαβασμένες σελίδες
Πάνω σ΄ όλες τις λευκές σελίδες
Στην πέτρα το αίμα το χαρτί τη στάχτη
Γράφω τ’ όνομά σου

Πάνω στις χρυσωμένες εικόνες
Στ΄ άρματα των πολεμιστών
Στην κορώνα των βασιλιάδων
Γράφω τ’ όνομά σου

Στη ζούγκλα και την έρημο
Στις φωλιές και τα σπαρτά
Στην ηχώ των παιδικών μου χρόνων
Γράφω τ’ όνομά σου

Πάνω στα θαύματα της νύχτας
Στο άσπρο ψωμί των ημερών
Στις μνηστευμένες εποχές
Γράφω τ’ όνομά σου

Πάνω σ΄ όλα τα γαλάζια κουρέλια μου
Στο μουχλιασμένο έλος του ήλιου
Στη ζωντανή λίμνη σελήνη
Γράφω τ’ όνομά σου

Στους αγρούς στον ορίζοντα
Στις φτερούγες των πουλιών
και στο μύλο των ίσκιων
Γράφω τ’ όνομά σου

Σε κάθε φύσημα της αυγής
Στη θάλασσα και τα πλοία
Πάνω στο τρελό βουνό
Γράφω τ’ όνομά σου

Στον αφρό απ΄ τα σύννεφα
Στους ιδρώτες της καταιγίδας
Στην βροχή την πυκνή και ανούσια
Γράφω τ’ όνομά σου

Πάνω στα σχήματα που σπιθίζουν
Στις καμπάνες των χρωμάτων
Πάνω στη φυσική αλήθεια
Γράφω τ’ όνομά σου

Στα μονοπάτια που ξύπνησαν
Στους δρόμους που ξεδιπλώθηκαν
Στις πλατείες που ξεχείλισαν
Γράφω τ’ όνομά σου

Στη λάμπα που ανάβει
Στη λάμπα που σβήνει
Στα ενωμένα μου σπίτια
Γράφω τ’ όνομά σου

Στο φρούτο το κομμένο στα δύο
Του καθρέφτη και της κάμαράς μου
Στο κρεβάτι μου άδειο κοχύλι
Γράφω τ’ όνομά σου

Στο λαίμαργο και τρυφερό σκύλο μου
Στα ορθωμένα αυτιά του
Στο αδέξιο πόδι του
Γράφω τ’ όνομά σου

Στο σκαλοπάτι της πόρτας μου
Στα γνώριμά μου αντικείμενα
στο κύμα της ευλογημένης φωτιάς
Γράφω τ’ όνομά σου

Σε κάθε σάρκα σύμφωνη
Στο μέτωπο των φίλων μου
Σε κάθε χέρι που προσφέρεται
Γράφω τ’ όνομά σου

Στο κρύσταλλο των εκπλήξεων
Στα προσεκτικά χείλια
Πολύ πιο πάνω απ΄ τη σιωπή
Γράφω τ’ όνομά σου

Στα χαλασμένα καταφύγια μου
Στους γκρεμισμένους μου φάρους
Στους τοίχους της ανίας μου
Γράφω τ’ όνομά σου

Στην απουσία χωρίς πόθο
Στη γυμνή μοναξιά
Στα σκαλιά του θανάτου
Γράφω τ’ όνομά σου

Στην υγεία που ξανάρθε
Στον κίνδυνο που εξαφανίστηκε
Στην ελπίδα χωρίς ανάμνηση
Γράφω τ’ όνομά σου

Και με τη δύναμη της λέξης
Ξαναρχίζω τη ζωή μου
Γεννήθηκα για να σε γνωρίσω
Για να πω τ΄ όνομά σου

Ελευθερία!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου